Zagwożdżenie. Występuje wskutek uszkodzenia tworzywa kopytowego przy nieprawidłowym wbijaniu podkowiaka. Najczęściej już podczesz kucia koń wyszarpuje nogę, a zaraz po podkuciu lub po krótkim czasie zaczyna kuleć. Konia należy natychmiast rozkuć, a do otworu po podkowiaku wlać jodynę rywanol lub inny środek odkażający i założyć opatrunek na kopyto. Po 24 godzinach należy zmienić opatrunek. Zazwyczaj po kilku dniach kulawizna ustępuje. Zapalenie ścięgien. U koni mamy najczęściej do czynienia z zapaleniem ścięgien zginaczy palców. Najczęstsze przyczyny to: zbyt forsowna praca, skoki przez przeszkody, jazda po grząskim, nierównym terenie, przetrenowanie bądź zły stan kopyt. Rzadko występuje kulawizna, natomiast miejsca przebiegu ścięgien są najczęściej nabrzmiałe, bolesne i cieple. Pierwsza pomoc polega na zrobieniu najpierw zimnego okładu, a następnie stosowanie przez kilka dni okładów rozgrzewających. Zapoprężenie. Jest to uszkodzenie mięsni piersiowych z powodu przemieszczenia ich pod zaciśniętym popręgiem. Może nastąpić podczas schylania się konia, który ma już podciągnięty popręg, lub podczas obracania konia w wąskim stanowisku po dopięciu popręgu. Występuje obrzęk w dolnej części brzucha, w miejscu przylegania popręgu. Leczenie polega na stosowaniu zimnych okładów; w tym czasie można jeździć na oklep. Podbitek. Jest to miejscowe stłuczenie. Najczęstsza przyczyna jest nadepniecie na kamień lub ostra jazda po twardym podłożu, a także niestaranne czyszczenie kopyt, czasem wadliwe kucie. Konia podbitego należy zwolnić od pracy i postawić na mokrej glinie. Ponadto stosuje się zimne okłady. Powinien się nim zając lekarz weterynarii.